สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2410 ที่ได้ชื่อว่าวัดหนองสะพาน เพราะในอดีตการข้ามมายังพื้นที่แถบนี้มีสะพานไม้ทอดยาว จึงเป็นชื่อเรียกติดปากว่าหนองสะพาน อุโบสถเป็นอาคารทรงไทยประเพณีอยู่ในผังสี่เหลี่ยมผืนผ้า ทรงจั่ว ขนาด 5 ห้อง เครื่องหลังคาเป็นเครื่องลำยองมีการซ้อนชั้น หอไตรกลางน้ำ เป็นอาคารไม้ทรงหลังคากระโจม เสาของตัวเรือนและเสารับน้ำหนักเป็นเสาเดียวกัน ตัวเรือนไม่มีผนังกั้น หลังคามุงด้วยสังกะสี โดยท้าเป็นหลังคาลาดสองชั้น นอกจากนี้ยังมีเจดีย์ทรงเครื่อง 2 องค์ เจดีย์องค์แรกเป็นเจดีย์ทรงเครื่องย่อมุมไม้ 12 เจดีย์องค์ที่สอง เป็นเจดีย์ทรงเครื่อง ย่อมุมไม้ 8 ศิลปวัตถุที่พบภายในวัดมีพระพุทธรูปสำริด จีวรลายดอกพิกุล ซึ่งเคยเป็นพระประธานภายในโบสถ์หลังเดิม และธรรมาสน์ไม้ยอดมณฑปซึ่งเป็นธรรมาสน์แบบพื้นถิ่น