ประวัติในท้องถิ่นกล่าวว่ามีชายชื่อ ตาขวัญ ซึ่งไม่มีบุตร ภรรยาและได้บริจาคที่นาตนเองให้สร้างวัดขึ้น ในปี พ.ศ. 2335 บ้างก็กล่าวว่าสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนปลายราว พ.ศ. 2200 สิ่งสำคัญภายในวัด ได้แก่

- อุโบสถ เป็นอาคารแบบประเพณี ก่อผนังสูงรองรับน้ำหนักเครื่องบนโดยไม่มีเสาภายใน หน้าบันก่ออิฐฉาบปูนเรียบไม่มีลวดลายตกแต่ง มีจั่นหับหรือเพิงยื่นออกมาด้านหน้าชายคาหลุบต่ำโดยก่อพนักเตี้ย ๆ ปิดล้อมหน้าโถงไว้

- พระพุทธรูปประธานขนาดใหญ่ปางมารวิชัยภายในอุโบสถ ประทับนั่งบนฐานสูงประดับด้ายลายกลีบบัว ทรวดทรงเป็นงานแบบพื้นถิ่น

- เจดีย์ทรงระฆัง ตั้งอยู่บนฐานแปดเหลี่ยม มีมาลัยเถาขนาดใหญ่ซ้อน 3 ชั้น ต่อด้วยบัวปากระฆังเป็นฐานบัวลูกแก้วอกไก่ องค์ระฆังขนาดเล็ก บัลลังก์กลม

- เอกสารสมุดไทยประเภทตำรายาจำนวนมาก โดยเฉพาะตำรายาหลวงพ่อฉุย ที่เป็นพระหมอยาที่มีชื่อเสียง มีสมุดพระมาลัยสมัยอยุธยาตอนปลาย ปูมโหร และตำรายันต์