วัดหนองกะพ้อชื่อที่ชาวบ้านเรียกหรือชื่อเดิมว่า วัดเนินโพธิ์ ตามคำบอกเล่ากล่าวว่า ครั้งนั้นหมู่บ้านเนินโพธิ์มีประชาชนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก วัดนี้สร้างขึ้นมาโดยความร่วมแรงร่วมใจของพุทธบริษัทในขณะนั้น ซึ่งมีขุนเสนาประมวลพลมหาดไทย หมื่นรองบรรเทาทุกข์ราษฎร หมื่นชำนาญนิกร หมื่นสกลศักดา พร้อมด้วยราษฎรในหมู่บ้านได้ทำการก่อสร้างวัดขึ้นมาเพื่อเป็นที่รวมจิตใจ และเป็นที่บำเพ็ญกุศลของประชาชนในหมู่บ้าน และได้ทำการก่อสร้างอุโบสถเพิ่มเติมจนสำเร็จขึ้นอีกหลังหนึ่ง กว้าง 12 เมตร ยาว 16 เมตร แล้วจึงได้ดำเนินการทูลเกล้าถวายฎีกา เพื่อขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตยกขึ้นเป็นวิสุงคามสีมา ในรัชกาลที่ 5 ต่อมาจึงมีประกาศพระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานให้เป็นวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2435 วัดเนินโพธิ์นี้ไม่ปรากฏหลักฐานว่าได้ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านเนินโพธิ์เป็นเวลานานเท่าใด แต่จากคำบอกเล่ากล่าวว่า ภายหลังประชาชนในหมู่บ้านได้ย้ายทำเลประกอบอาชีพขึ้นไปอยู่ทางเหนือ คือบริเวณหนองกะพ้อ ซึ่งในขณะนั้นคงมีลักษณะเป็นหนองน้ำที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดในบริเวณนั้น และคงเห็นว่าวัดที่สร้างไว้เดิมอยู่ห่างไกลจากทำเลใหม่ เมื่อประชาชนย้ายไปหมดแล้วจึงไม่มีใครบูรณะ การประกอบการกุศลก็ไม่สะดวก เพราะในขณะนั้นยังมีสภาพเป็นป่าและเป็นที่ลุ่มอยู่มาก จึงได้พร้อมใจกันย้ายวัดเดิมไปทำการก่อสร้างขึ้นใหม่ที่บริเวณหนองน้ำและขนานนามวัดที่สร้างขึ้นใหม่ว่า “วัดหนองกะพ้อ” คงเป็นเพราะบริเวณนั้นมีต้นไม้ที่ชาวบ้านเรียกกันว่าต้นตองกะพ้อขึ้นอยู่ชุกชมมาก จึงตั้งชื่อวัดตามตามสภาพดังกล่าว โดยไม่มีหลักฐานว่าย้ายไปเมื่อใด